باشگاه فوتبال رئال مادرید یک باشگاه فوتبال حرفه‌ای مستقر در مادرید، اسپانیا است. این باشگاه در سال ۱۹۰۲ با نام باشگاه فوتبال مادرید تشکیل شد و اولین بازی رقابتی خود را در ۱۳ مهٔ ۱۹۰۲ انجام داد، زمانی که در نیمه نهایی کوپا د لا کوروناسیون ۱۹۰۲ با نتیجهٔ ۳–۱ در برابر بارسلونا شکست خورد.[۱] رئال مادرید از سال ۱۹۰۲ تا ۱۹۴۰ در برابر سایر باشگاه‌های محلی در تورنمنت‌های منطقه‌ای مختلف بازی کرد که به‌عنوان مقدماتی برای کوپا دل ری خدمت می‌کردند. در سال ۱۹۲۹، باشگاه یکی از اعضای بنیانگذار لا لیگا، اولین لیگ ملی اسپانیا شد. تا سال ۲۰۲۳، رئال یکی از تنها سه باشگاهی است که هرگز از سطح بالای فوتبال اسپانیا سقوط نکرده است، دو تیم دیگر اتلتیک بیلبائو و بارسلونا هستند.[۲][۳] از سال ۱۹۰۲ تا ۱۹۲۹، رئال پنج بار قهرمان کوپا دل ری و ۱۵ بار قهرمان منطقه شد. رئال مادرید آغاز موفقی در لا لیگا داشت و در اولین فصل رقابت‌ها به مقام دوم رسید و در سال ۱۹۳۲ برای اولین بار قهرمان لیگ شد. در فصل ۴۸–۱۹۴۷، مادرید یازدهم شد، که تا سال ۲۰۲۲، پایین‌ترین جایگاه نهایی باشگاه باقی مانده است.[۴] رئال مادرید در دههٔ ۱۹۵۰ چهار بار قهرمان لا لیگا و پنج بار قهرمان جام باشگاه‌های اروپا شد. با این حال، موفق‌ترین دوره برای باشگاه از نظر عنوان‌های داخلی، دههٔ ۱۹۶۰ بود، زمانی که رئال مادرید ۸ قهرمانی لیگ را به‌دست‌آورد. این تیم اولین دوگانه قهرمانی لیگ و جام حذفی خود را در سال ۱۹۶۲ به‌دست‌آورد. رئال همچنین تنها تیم فوتبال اسپانیایی است که موفق به کسب پنج عنوان متوالی شده است. شاهکاری که در دو نوبت (۶۵–۱۹۶۰ و ۹۰–۱۹۸۵) به آن دست یافته است.[۵] علاوه بر موفقیت داخلی، شهرت رئال مادرید به‌عنوان یک باشگاه بزرگ با رکورد برجستهٔ آنها در جام باشگاه‌های اروپا تثبیت شد. تا به امروز، آنها ۱۵ بار قهرمان اروپا شده‌اند. آلفردو دی استفانو، فرانس پوشکاش و سایر بازیکنان معروف به باشگاه کمک کردند تا پنج بار متوالی بین سال‌های ۱۹۵۶ و ۱۹۶۰ قهرمان جام باشگاه‌های اروپا شود که شامل فینال به یاد ماندنی ۷–۳ همپدن پارک در برابر تیم آلمانی آینتراخت فرانکفورت در سال ۱۹۶۰ بود. باشگاه برنده جام شد. برای ششمین بار در سال ۱۹۶۶ با تیمی به نام که در فینال باشگاه پارتیزان یوگسلاوی را با نتیجه ۲–۱ شکست داد درحالی‌که کاملاً از بازیکنان اسپانیایی‌الاصل تشکیل شده بود که برای اولین بار در این مسابقات بود. آنها همچنین در سال‌های ۱۹۶۲، ۱۹۶۴ و ۱۹۸۱ نایب قهرمان شدند. با پنج بار قهرمانی متوالی در این رقابت‌ها، رئال به‌طور دائم جام اصلی را اعطا کرد و از سال ۲۰۰۰ حق پوشیدن نشان چند برنده را به‌دست‌آورد. آنها همچنین دو بار قهرمان جام یوفا و دو بار نایب قهرمان جام برندگان جام اروپا شدند. در سال ۱۹۹۶ رئیس باشگاه، لورنسو سانس فابیو کاپلو را به‌عنوان مربی منصوب کرد. اگرچه دوران زمامداری او تنها یک فصل به طول انجامید، اما رئال مادرید قهرمان لیگ شد و چند بازیکن مهم به این باشگاه آمدند، مانند روبرتو کارلوس، پردراگ میجاتوویچ، داور شوکر و کلارنس سیدورف، برای تقویت ترکیب تیمی که از قبلاً به بازیکنانی مانند رائول، فرناندو هیرو و فرناندو ردوندو افتخار می‌کرد. در نتیجه رئال مادرید با اضافه شدن فرناندو مورینتس در سال ۱۹۹۷ سرانجام به انتظار ۳۲ ساله خود برای هفتمین جام باشگاه‌های اروپا در سال ۱۹۹۸ تحت سرمربیگری یوپ هاینکس پایان داد و در فینال به لطف گلی از میاتوویچ یوونتوس را با نتیجهٔ ۱–۰ شکست داد. رئال مادرید در سال‌های ۲۰۰۰، ۲۰۰۲ (تحت سرمربیگری ویسنته دل بوسکه)، ۲۰۱۴ (تحت سرمربیگری کارلو آنچلوتی)، ۲۰۱۶، ۲۰۱۷، ۲۰۱۸ (تحت سرمربیگری زین‌الدین زیدان)، ۲۰۲۲ و ۲۰۲۴ (دوباره زیر نظر آنچلوتی) باز هم قهرمان شد. رئال مادرید همچنین هشت بار قهرمان جام بین قاره‌ای/جام باشگاه‌های جهان شده است، با شکست پنیارول، واسکو دوگاما، الیمپیا آسونسین، سن لورنزو، کاشیما آنتلرز، گرمیو، العین و الهلال به ترتیب در سال‌های ۱۹۶۰، ۱۹۹۸، ۲۰۰۲، ۲۰۱۴، ۲۰۱۶، ۲۰۱۷، ۲۰۱۸ و ۲۰۲۲.